سوره مجادلهسوره مجادله سوره پنجاه و هشتم قرآن کریم است. ۱ - معرفی سوره مجادلهدر آیه اول این سوره، سخن از مجادله و گفت وگوی پیامبر -صلی الله علیه وآله- با زنی است که شوهرش او را « ظهار » کرده بود؛ به همین مناسبت، سوره را «مجادله» یا «ظهار» نامیده‌اند. «ظهار» نوعی تحریم زن بود که در جاهلیت رواج داشت. ۲ - مفاد سورهاین سوره متعرض مطالب گوناگون از احکام و آداب و صفات است. قسمتی از آن مربوط به حکم ظهار است، قسمتی هم مربوط به نجوی و بیخ گوشی سخن گفتن است. قسمتی هم مربوط به آداب نشستن در مجلس. و قسمتی راجع به اوصاف کسانی است که با خدا و رسولش مخالفت می‌کنند، و یا با دشمنان دین دوستی می‌ورزند، و کسانی را که از دوستی با آنان احتراز می‌کنند معرفی نموده، به وعده‌ای جمیل در دنیا و آخرت دلخوش می‌سازد. ۳ - ویژگی‌های سوره مجادله۱. این سوره ۲۲ آیه به عدد کوفی و بصری و شامی، ۲۱ آیه به عدد مکی و مدنی ، ۴۷۳ یا ۴۷۵ کلمه و ۱۷۹۲ یا ۲۰۴۶ حرف دارد. ۲. در ترتیب نزول ، یکصد و پنجمین و در مصحف شریف پنجاه و هشتمین سوره است. ۳. پس از سوره منافقون و پیش از سوره حجرات و پیش از هجرت در مدینه نازل شد و هیچ آیه مکی ندارد. ۴. از نظر کمیت، از سوره‌های مفصل و از نوع طوال و اندکی کمتر از یک حزب قرآن است. ۵. گفته شده است یک آیه منسوخ دارد. ۶. تنها سوره‌ای است که در هر یک از آیات آن اسم خداوند آمده است. ۴ - محتوای سوره مجادله۱. داستان گفت و گوی زنی با پیامبر -صلی الله علیه وآله - درباره ظهار؛ ۲. احکام فقهی ظهار و بیان کفاره آن؛ ۳. آداب معاشرت با مردم و رعایت حقوق دیگران در مجالس عمومی؛ ۴. نهی از نجوا و حرف‌های زیرگوشی و حدود و شرایط آن؛ ۵. مصادیق حزب الله و حزب شیطان ؛ ۶. صفات مؤمنان . [۶]
زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۱۹۴.
[۷]
جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، ج۱، ص۳۱۷.
[۸]
رامیار، محمود، ۱۳۰۱-۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۵۸۷.
[۱۰]
هاشم زاده هریسی، هاشم، ۱۳۱۷ -، شناخت سوره‌های قرآن، ص۴۱۹.
۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی،برگرفته از مقاله «سوره مجادله». رده‌های این صفحه : سوره‌های قرآن
|